Loda Halama. Pierwsze nogi drugiej rzeczypospolitej

Loda Halama! Gwiazda, tancerka rewiowa, rozchwytywana aktorka, celebrytka - symbol szampańskiego dwudziestolecia międzywojennego. Wraz z Hanką Ordonówną, Zulą Pogorzelską, Eugeniuszem Bodo i Aleksandrem Żabczyńskim zdominowała rewię i film.

OSZAŁAMIAJĄCA KARIERA I BARWNE, OCIERAJĄCE SIĘ O TRAGEDIĘ ŻYCIE

Pierwsze kroki stawiała na scenach wielkich rosyjskich cyrków.

U boku Eugeniusza Bodo zagrała w pierwszej polsko-amerykańskiej koprodukcji filmowej. Po studiach u niemieckiej choreografki, Mary Wigman, podbiła tańcem Europę, a potem Japonię i Stany Zjednoczone.

Kostiumy projektowały dla niej Lorentowicz i Stryjeńska, a komponowali Maklakiewicz i Sygietyński. Została primabaleriną w Operze Warszawskiej. Tańczyła do muzyki Chopina i Beethovena.

Ostatnim filmem z jej udziałem było „Kłamstwo Krystyny”, w którym otoczona eleganckimi, zachwyconymi mężczyznami brawurowo tańczy na gigantycznym kieliszku szampana. Scena okazała się symboliczna dla brutalnie przerwanej epoki. Za chwilę wojna zmiotła wszystkie plany - prywatne i artystyczne. Gwieździe rewii przyszło zdawać egzamin z człowieczeństwa. W nieefektownym i szarym życiu.

Nie poddała się. Walczyła, do końca trzymała fason!