Maryja Niepokalana. Matka Boga i Matka nasza. Księga II

W Księdze I naszych rozważań przypatrywaliśmy się Maryi w myśli Boga; kontemplowaliśmy Ją jako słońce jaśniejące we wspaniałości stworzenia; patrzyliśmy na Nią poprzez figury z Pisma Świętego, w których kryje się cień Bożego planu wobec Niej w świetle Bożego macierzyństwa, do którego Bóg przeznaczył i wybrał właśnie Ją, Niewiastę błogosławioną między niewiastami, przeczystą Dziewicę i Matkę Słowa Wcielonego. (…)

W rozważaniach o Maryi nie wystarczy przypatrywać się tajemnicy Jej Boskiego macierzyństwa poprzez symbole i figury Starego Testamentu, które kształtują naszą mentalność, tak byśmy byli zdolni zrozumieć tę wielką tajemnicę, światło naszego zbawienia dokonanego przez wcielone Słowo Boga; trzeba jeszcze zobaczyć Błogosławioną między niewiastami w cudownym blasku Jej duszy pełnej łask. (…)

Maryjo, Twoja dusza jest takim arcydziełem Boga, że odbijają się w niej Jego wielkość i Jego światło obecne we wszystkich dziełach i we wszystkich słowach Bożych. Jest cudownym brylantem, który lśni światłem Boga, jaśniejącym w każdym akcie Twojego życia dzięki pełni łaski, która Cię rozświetliła.