Po naszemu. Pamiętnik liturgisty

Książka, wydana po raz pierwszy w 1917 r., to zapis rozmów, które profesor liturgiki prowadził z proboszczem oraz wikariuszem wiejskiej parafii. Wskazywał na uchybienia popełniane przy sprawowaniu świętych obrzędów. Publikacja dowodzi, że ówczesna rzeczywistość liturgiczna daleka była od wzorcowej, ale też ukazuje, jak bardzo ówczesne duchowieństwo przykładało wagę do Mszy świętej.