Jak dzisiaj żyć po chrześcijańsku?
Ojciec Święty Franciszek – odkąd pojawił się na balkonie bazyliki watykańskiej – wzbudza zainteresowanie. Jego prostota i skromność wywołała rezonans nie tylko wśród katolików. W przemówieniach czy homiliach Papież przyciąga świeżością wiary, powrotem do źródeł chrześcijaństwa. Mówi wprost, często odwołuje się do osobistego doświadczenia, tak jakby chciał, by jego przekaz trafił nie tylko do ludzi wykształconych i nie tylko do wierzących. Na naszych oczach kardynał „z końca świata”, papież Franciszek, staje się duchowym przewodnikiem, odnowicielem Kościoła. Warto wsłuchać się w to, co ma do powiedzenia. Warto obudzić swoja wiarę. Warto odkryć dar wiary.
Drogowskazy dla wierzących, wątpiących i poszukujących...
Ileż to razy w naszym życiu nadzieje znikają, ileż razy oczekiwania, które nosimy w sercu, nie dochodzą do skutku!
Nadzieja chrześcijan jest mocna, pewna, solidna na tej ziemi, gdzie Bóg nas wezwał do pielgrzymowania i jest otwarta na wieczność, ponieważ ma swoje oparcie w Bogu, który jest zawsze wierny. Nie powinniśmy zapominać o tym ostatnim: Bóg jest zawsze wierny wobec nas!
(…) Bycie chrześcijaninem nie sprowadza się jedynie do wypełniania przykazań, ale oznacza bycie w Chrystusie, myślenie jak On, działanie jak On, miłowanie jak On. Jest przyzwoleniem, aby wziął On w posiadanie nasze życie i je przemienił, przekształcił, wyzwolił z ciemności zła i grzechu.
Tym, którzy zadają uzasadnienia tej nadziei, która jest w nas (por. 1 P 3, 15), ukazujmy Chrystusa zmartwychwstałego. Ukazujmy Go, głosząc Słowo, ale przede wszystkim swoim życiem. Ukazujmy radość bycia dziećmi Bożymi, wolność, jaka nam daje życie w Chrystusie, który jest prawdziwa wolnością, która wyzwala nas z niewoli zła, grzechu, śmierci! Spoglądajmy ku Ojczyźnie niebieskiej, a będziemy mieli nowe światło i moc także w swym zaangażowaniu i w swych codziennych trudach. Jest to cenna posługa, jaka powinniśmy dać temu światu, który często nie potrafi już wznosić spojrzenia ku górze, ku Bogu.
Katecheza, 10 IV 2013
